چند روزی است که فاطمه خانم جستجو در گوگل را یاد گرفته است، البته به قول خودش چون سواد ندارد فقط می تواند صوتی جستجو کند.

 شیوه جستجو کردنش هم مختص خودش و اختصاصی است. کل ماجرا را برای گوگل تعریف می کند و از او می خواهد که برایش پیدا کند و اگر گوگل بنده خدا موفق نشود،فاتحه اش خوانده است و او به شدت از دستش عصبانی می شود و باز ضبط صدا را فشار می دهد و می گوید تو اصلا هیچی بلد نیستی و مجددا خواسته اش را با جزئیات بیشتر بیان می کند.

گاهی فکر می کنم گوگل با این سبک جستجو های زیبای دخترم بزودی منهدم خواهد شد. مثلا دیروز از گوگل می خواست که برایش «کارتون السا و آنا» آن قسمت که با «سیندرلا» آشنا می شوند و بعد پرنسس...( نام پرنسس مورد نظر را فراموش کرده ام) را پیدا می کنند و با هم دوست می شوند، را برایش پیدا کند.

 من به جای گوگل بنده خدا از پردازش این داستان مغزم سوت کشید چه برسد به او. هنوز مغزم در حال پردازش بود که باز صدای فاطمه خانم آمد که با عصبانیت رو به گوگل می گفت چرا نمی فهمی منظورم این نبود هر کدوم را جدا‌جدا بیاری بهت می گم اون قسمتی را می خواهم که اولش «آنا و السا» تنها هستند بعد «سیندرلا» را می بینند و... ماجرا را با جزئیات بیشتری توضیح داد و سرچ را زد؛ اما گوگل بی عقل باز هم نتوانست آنچه را که دختر جستجو کرده بود، بیابد و باعث شد او به شدت عصبانی شود.

با عصبانیت به سراغ من آمد و خواست چیز دیگری به او معرفی کنم که با هوش تر از گوگل باشد سعی کردم برایش توضیح دهم که مدل جستجویش اشتباه است و گوگل اینجوری نمی فهمد ولی او آنقدر عصبانی بود که خون جلوی چشمانش را گرفته بود و هیچگونه حاضر نبود بپذیرد که هیچ موتور جستجویی قادر به انجام این جستجو نیست.

تنها راه حلی که در آن زمان برای آرام کردنش به ذهنم رسید و جواب هم داد این بود که خودم دست به کار شوم و کارتون مورد علاقه اش را برایش بیاورم تا آتش درونش خاموش شود